..:: بزرگترین مرجع کد آهنگ ::..
حاملگی، زایمان، جنین، دوران بارداری و پَـــ نَ پَـــ"> ..:: بزرگترین مرجع کد آهنگ ::....:: بزرگترین مرجع کد آهنگ ::..
" /> ..:: بزرگترین مرجع کد آهنگ ::....:: بزرگترین مرجع کد آهنگ ::..
">روح مادر و روح جنین
آیا ارتباطی بین روح مادر باردار با روح جنین درون شکمش وجود دارد؟ بطور کلی می خواهم درباره ی روح جنین و اینکه آیا او ارتباطی ماورایی با دنیای اطراف دارد یا نه، چیزهایی بدانم.
زمانی که انبوه نامه ها و ایمیل های رسیده را بررسی می کردم، به سؤال بالا برخوردم، سؤالی جالب و در عین حال پیچیده. چه کسی می تواند به درستی بگوید که احساسات و عواطف روحی جنین، آن هم در زمانی که هنوز در رحم مادر بسر می برد، چگونه است؟
آیا هیچ کدام از ما آن دوران را به خاطر داریم؟ البته که نه. تمام خاطرات و ذهنیات ما به حدود سه الی چهار سالگی بازمی گردد. ما حتی نمی توانیم چیزی از دوران نوزادی خود به خاطر بیاوریم. با این حال سعی می کنم تا جایی که می توانم به سؤال بالا پاسخ داده و با استناد به یافته های علمی، ارتباطات جنین با دنیای بیرون را شرح دهم.
همه ی ما می دانیم که حدود بیست و هشت هفته بعد از شروع بارداری مادر، جنین به حالت انسان در می آید و اعضای بدن او تا حدود زیادی شکل می گیرند و تمام این اندام ها آغاز به کار می کنند.
علاوه بر این ،جنین دارای احساسات و عواطف (روحی) شده و به بسیاری از اعمال واکنش نشان می دهد . این واکنش ها رفته رفته شدیدتر شده و در هفت ماهگی به اوج خود می رسد. حال می خواهیم بدانیم روح جنین یا به عبارتی اندیشه ها و احساسات او در این دوران چگونه عمل می کنند؟
براساس یافته های دانشمندان، جنین از حدود چهارماهگی به بعد می تواند با مادر خود ارتباط برقرار کند. البته این ارتباط تا مقدار زیادی یکطرفه است. به این معنی که روح جنین می تواند احساسات مادر را درک کرده و در خود ضبط کند. جالب است بدانید که بر اساس گفته های دانشمندان، قسمت اعظم ضمیر ناخودآگاه یک شخص در همین زمان شکل می گیرد . به این معنی که جنین با آگاهی از عکس العمل های مادر در هنگام ترس، خشم، شادی و ... این واکنش ها را دریافته و آنها را برای همیشه به خاطر می سپارد.
می گویم برای همیشه، چون اگر چه ما هرگز نمی دانیم در دورانی که در رحم مادر بسر می بردیم چه اتفاقاتی برای عواطف مان روی داده است، با این حال همه ی آنها در ضمیر ناخودآگاه ما باقی مانده اند و بیشتر رفتارهای ما را شکل می دهند. دانشمندان حتی پا را فراتر گذاشته و می گویند بخشی از شخصیت یک انسان ، درست در همین دوران شکل می گیرد. روح جنین با روح مادر ارتباطی تنگاتنگ دارد و هر عکس العمل و اندیشه ی مادر بر روح فرزندش تأثیر مستقیم می گذارد. زنی را می شناسم که از دوران کودکی از بودن در جمع وحشت دارد. او همیشه می گوید نمی تواند در میان دیگران راحت باشد و احساس می کند هیچ کس او را قبول ندارد و در هر جمعی به عنوان موجودی اضافه با او رفتار می شود. زمانی که با مادر این زن صحبت کردم، دریافتم که این مادر قبل از بارداری دخترش،پنج فرزند دیگر به دنیا آورده و این بارداری، کاملاً ناخواسته بوده است. او گفت که در دوران حاملگی مرتب به این فکر می کرده که این بچه برای خانواده ی پرجمعیت آنها بار اضافی است. می بینید که چگونه این مادر اندیشه هایش را به جنین درون شکمش منتقل کرده و برای او شخصیتی مردم گریز و بدون اعتماد به نفس ساخته است. بهتر است بدانید که این مادر پس از تولد دخترش، کوچکترین صحبتی در این باره با او نکرده و رفتارش با این فرزند ناخواسته، کوچکترین تفاوتی با فرزندان دیگرش نداشته است. نمونه هایی از این دست بسیار است. «آلبا» زمانی که شش ماهه باردار بود، از همسرش طلاق گرفت. شوهر او مردی عصبی و تندخو بود و در زمان دعوا، وسایل خانه را به طرف همسر باردارش پرتاب می کرد. در این مواقع، آلبا برای حفاظت از جنین درون شکمش، گوشه یی می نشست و دست هایش را مقابل شکمش می گرفت. یک ماه پس از به دنیا آمدن «ویرجینیا» آلبا با پزشک معالجش ازدواج کرد.
ویرجینیا هرگز نفهمید که این پزشک، پدر واقعی او نیست و دوران کودکی را در محیطی پر از عشق و محبت سپری کرد. اما آلبا و همسرش می دیدند که فرزندشان عادت عجیبی دارد. ویرجینیا به محض شنیدن صدای بلند یا شکستن شیشه، گوشه یی کز می کرد وناخودآگاه دست هایش را روی شکمش فشار می داد. این همان ضمیر ناخودآگاه ویرجینیا بود که این عکس العمل را به خاطر ارتباط روحی با مادر، در خود ضبط کرده و قسمتی از شخصیت او را ساخته بود.
اینکه یک جنین چگونه می تواند اندیشه ها و افکار مادر را خوانده و ماه ها با آن زندگی کند، جزو اسراری است که علم و منطق نمی تواند جوابی برای آن پیدا کند. دانشمندان می گویند جنین قادر است فکر کند. آنها اعتقاد دارند روح جنین، افکار و اندیشه ها را از روح مادر گرفته و افکار و اندیشه های خود را مطابق آن شکل می دهد. اگر دقت کنید می بینید که در خانواده هایی که مرد به خانواده حکومت کرده و به نوعی افکار و اعمال خود را اعمال می کند، فرزند شباهت زیادی به پدر دارد. این تا حدودی به این دلیل است که مادر باردار عادت کرده تنها به گفته ها و کردار شوهرش فکر کند و خواسته های او را به خواسته های خودش ترجیح دهد. در این حالت، جنین که اندیشه های مادر را ضبط می کند، ناخودآگاه به خواسته ها و افکار پدر پی برده و شخصیتش مطابق شخصیت پدر، پی ریزی می شود. شاید به همین دلیل است که دانشمندان ، برای داشتن فرزندی با روح و روان سالم، توصیه های زیادی در مورد دوران بارداری دارند. در اینجا به جسم و تغذیه ی مادر کاری نداریم. ما می خواهیم تنها به روح که سازنده ی عواطف، احساسات و شخصیت یک انسان است، بپردازیم. دانشمندان می گویند همانگونه که جسم جنین از جسم مادر تغذیه می کند، روح او نیز از روح مادر تغذیه می کند. اگر چه علت و نوع این ارتباط کاملاً ناشناخته است، با این حال طی آزمایش های بسیار، این ارتباط به اثبات رسیده است. ما شنیده ایم که فرزند ، بسیاری از صفات پدر و مادر خود را از طریق ژن به ارث می برد. با قسمت علمی ژنتیک کاری ندارم، اما بدانید که بخش تقریباً قابل توجهی از این مقوله، به همین ارتباط روحی بازمی گردد. ارتباطی که لحظه به لحظه، همچون معلمی پیگیر، به روح جنین درس داده و برای این روح، شخصیتی اولیه قالب ریزی می کند. به همین دلیل امروزه به مادران باردار،توصیه ی اکید می شود که به روح خود همان اندازه توجه کنند که به جسم خود می رسند. حال ما می دانیم که علت آن چیست و می دانیم که آموزش رفتاری و تربیتی فرزندان مان از همان ماه های اولیه بارداری شروع می شود نه صرفاً پس از زایمان .
زن یعنی مادر:
بسته به شخص این تغییر ممکن است زودتر یا دیرتر صورت بگیرد. گاهی در دوران بارداری و گاهی ماه ها پس از زایمان حس مادر بودن کاملا به جان یک زن می نشیند، اما به طور معمول در یک ماه پس از زایمان بیشتر زنان حس زن بودن را از دست داده و خود را مادر می دانند. روز زایمان، روز بسیار حساسی در القای این حس است، ولی لزوماً این باور را در زن ایجاد نمی کند. حس مادر شدن هنگامی که یک زن از نوزادش مراقبت می کند. هفته به هفته به او القا می شود و او هویت جدید را می پذیرد.موضوعی برای تمام زنان
همه چیز به شخصیت خود فرد بستگی دارد.برای بعضی زنان، اولین حرکت جنین در رحم به معنی مادر شدن شان است. اما برای بعضی دیگر حتی زایمان نیز این حس را پدید نمی آورد. بارداری برای تمامی زنان زمان حساسی است، چون در این دوران، آن ها از نظر روحی و روانی تصویر فرزندشان را در ذهن می سازند.کودک تخیلی:
در عین حال که در طول دوران بارداری بدن شما در حال ساختن بدن یک موجود زنده است، ذهن شما نیز با آن دخیل است. شما فرزند آینده خود را، دختر یا پسر با بینی پدرش، با شخصیت مادر بزرگش و... تصور می کنید. می بینید که کودک تان بزرگ شده، سه یا پنج ساله یا نوجوان است. همیشه می ترسد عقب مانده یا با نقص عضو به دنیا بیاید! شما ترس ها، تمایلات و رؤیاهای تان را با او قسمت می کنید.نگرانی بیش از حد:
خستگی طبیعی پس از زایمان یکی از دلایل اصلی این امر است. به وجود آمدن یک مسؤولیت جدید نیز این خستگی را دو چندان می کند. ایجاد یک رابطه ی جدید و مراقبت از کودکی که همه شما را مسؤول او می دانند، انرژی ذهنی زیادی می خواهد.تصویر نوزاد در ذهن مادر:
تحقیقات دانشمندان نشان داده است که تصویر کودک خیالی در ماه چهار تا هفت بارداری ساخته می شود و طی دوماهه آخر به تدریج رنگ می بازد. ولی هرگز محو نمی شود. به این ترتیب مادر به طور ناخودگاه آگاه از خود در برابر مشکلاتی که بعدها در رؤیارویی با حقیقت پیش می آید، محافظت می کند. تصویر کودک واقعی با کودک تخیلی او مسلماً بسیار متفاوت است، پس این تصویر به مرور زمان با نزدیک شدن به زمان زایمان کمرنگ می شود. مادرانی که کودکان زودرس دارند، مهلتی برای کم رنگ کردن این تصویر در ذهن شان نداشته اند به همین دلیل به خاطر تقابل رؤیا و حقیقت به طور معمول در ارتباط برقرار کردن با کودک شان مشکل دارند.مادر خوب بودن:
هیچ چوب جادویی وجود ندارد، هیچ زنی هم مادر بی عیب نیست. همه اشتباه می کنند. تنها راه برای یک مادر خوب شدن، اعتماد به خود داشتن است. کم کم شما یاد می گیرید که چه چیزی وفق مراد فرزندتان است. می توانید برای سرعت بخشیدن به این روند از تجربیات دیگران هم استفاده کنید.کمک اطرافیان:
تحقیقات نشان داده که یک مادر جوان به طور میانگین روزانه با ده نفر در ارتباط است. بیشتر افراد در ارتباط هم مادرهای دیگر هستند. چه کسی بهتر از یک مادر، می تواند مادر دیگری را درک کند؟نقش پدر:
البته که پدر نقش دارد، ولی رسالت او به گونه یی دیگر است. مادر و فرزند در یک حباب قرار دارند. وظیفه ی پدر حمایت از آنان و برقراری ارتباط بین آنها و دنیای خارج است. «رابطه ی که ما با فرزندمان داریم. وابسته به رابطه یی است که با مادرمان داشته ایم، آیا این قاعده صحت دارد؟ بارداری و اولین ماه های پس از زایمان زمانی است که زنان بعضی خاطرات فراموش شده ی کودکی را به یاد می آورند. در این دوران سؤالاتی درباره ی رابطه ی خودتان با مادرتان در ذهن تان شکل می گیرد و می خواهید به طور ناخودآگاه همان رفتار را درباره ی فرزند خودتان پیاده کنید.اوضاع بارداری دوم
شما پیش از این نیز مادر شده اید، پس قسمتی از راه را طی کرده اید. نگرانی های دوران بارداری شما کمتر است. شما با نحوه ی نگهداری از یک نوزاد آشنا هستید. و در این راه مهارت کسب کرده اید. از این به بعد سؤالات جدیدی ذهن شما را درگیر می کنند. چگونه محبت تان را بین فرزند بزرگ و کوچک تقسیم کنید؟ آیا آمدن فرزند دوم سبب کم شدن محبت شما نسبت به یکی از آن ها نمی شود؟....بررسی علل حاملگی های ناخواسته
یکی از اهداف اصلی برنامه ی تنظیم خانواده در جمهوری اسلامی ایران کاهش بارداریهای ناخواسته و به حداقل رساندن چالشهای مربوطه است. پیشگیری از بارداری ناخواسته و ناایمن داشتن بارداری خواسته و ایمن از حقوق بدیهی تک تک افراد جامعه است. بارداری ناخواسته اشتغال مادر؛ سلامت مادر؛ تعداد فرزندان و اقتصاد خانواده را با مشکل مواجه می کند.
از مشکلات بعدی مادران؛ سقط جنین می باشد که در اغلب موارد چون غیر قانونی و به صورت مخفیانه توسط افراد غیر ماهر و بدون امکانات صورت می گیرد منجر به مرگ مادر شده بنابراین برای تحقق حقوق جامعه درباره بارداریهای ناخواسته باید این موضوع را به عنوان یکی از مهمترین اصول همواره مد نظر گرفته و برای بهبود وضعیت آن برنامه ریزی کنیم. طبق آمار سال 1379 در کل مناطق شهری روستائی کشور حدود 40 درصد از بارداریهای ناخواسته بوده است؛ در بررسی سال 1384(IMES) در مطالعه ی توصیفی تحلیلی صورت گرفته 30/8 درصد بارداریهای مرکز بهداشت شماره ی دو اصفهان ناخواسته بوده است.
از افراد واجد شرایط باروری حدود 84/2 درصد از روش جلوگیری استفاده می کرده اند. از این درصد حدود 59/1 درصد از روش مدرن( مأثر) و 25/1 درصد از روش سنتی استفاده می کرده اند. طبق بررسی به عمل آمده در خصوص مادران بارداری که به واحدهای بهداشتی درمانی شهری و روستایی تحت پوشش مرکز بهداشت شماره ی دو در سال 1387 مراجعه نموده اند 7/22 درصد بارداریها در شهر ناخواسته می باشد که مهمترین علل آن به ترتیب استفاده از روش طبیعی 43/29 درصدـ استفاده غلط از کاندوم 15/95 درصد ـ شکست کاندوم 13/16 درصدـ استفاده غلط از قرصLD 9/87 درصد می باشد و در روستا 7/39 درصد بارداریهای ناخواسته است که مهمترین علل آن به ترتیب: استفاده از روش طبیعی 28/72 درصد ـ شکست کاندوم 17/02 درصد ـ عدم استفاده از روش پیشگیری از بارداری 14/89 درصد و شکست 11/7IUD درصد می باشد.
راه حل های اصلی برای جلوگیری از بارداریهای ناخواسته عبارتند از:
1. ارتقای کیفیت خدمات پیشگیری از بارداری و سعی در بهبود آموزش.
2. بهبود دسترسی به روشهای پیشگیری از بارداری از طریق سعی در تحقق امنیت کنتراسپتیوها.
3. ایجاد تنوع بیشتر در روشهای پیشگیری از بارداری.
4. افزایش آگاهی از روشهای اورژانس پیشگیری از بارداری.
5. جلب مشارکت آقایان در خصوص تنظیم خانواده.
منبع: نشریه پیام پزشک، شماره 60.
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.